Ons innerlijk kind 

Geschreven door ZoMa-trainer Danielle Pluimers 

We kennen het allemaal; een volwassene die staat te stampvoeten als iets niet lukt wanneer er iets anders gebeurt dan hij of zij wil. Kinderachtig gedrag noemen we het. Of dat twee volwassenen ruzie maken over iets heel onbenulligs en beiden in een kinderlijk gedrag terecht komt, waarvan je achteraf niet precies meer weet waar het nu over ging.  Maar waar komt dit gedrag nou vandaan? Wat maakt dat je doet wat je doet?

Onze bagage

De manier waarop we zijn opgevoed, conditioneringen, genetische overdracht en gebeurtenissen in ons leven, maken dat we bagage bij ons dragen, waarmee we ons in het hier en nu bewegen. De hoeveelheid bagage kan ons in de weg zitten en maakt dat we iedere keer weerstand ervaren. Waarom lukt het niet? Waarom zit alles zo tegen?  Dit maakt dat we kunnen opboksen tegen het leven, en dat alles als een strijd kan voelen.

Reageren vanuit een kindsdeel

We reageren vaak vanuit een kindsdeel dat zich niet heeft ontwikkeld, vaak zonder dat we het door hebben. Doordat we als kind iets meemaken wat traumatisch is, (en dat kan iets heel klein zijn) bouwen we een beschermingsmechanisme om ons heen om onszelf te beschermen zodat het niet nog een keer gebeurt. Een kindsdeel in ons wat op een bepaalde leeftijd iets heftigs meemaakt, bevriest en deze ervaring wordt in ons onderbewustzijn opgeslagen. Daarbij gaat een stukje spontaniteit van ons karakter ook verloren, wat maakt dat we ons door negatieve ervaringen niet meer compleet voelen.

Onbewust emoties opslaan

Wij als mensen zijn emotionele wezens, die pijn het liefst uit de weg gaan en prettige ervaringen koesteren en willen vasthouden. Als je als kind iets hebt meegemaakt wat moeilijk is geweest, kan dat bewust of onbewust een wond achterlaten in ons systeem. Een wond die iedere keer open gaat  wanneer we worden getriggerd door iets wat ons onbewust herinnert aan hetgeen we hebben meegemaakt.

Een voorbeeld: een kind van 2 jaar is zijn moeder in de winkel ineens kwijt. Het kan een paar minuten zijn waarbij het ene kind zich er niks van aan trekt. Het kan echter ook zijn dat een kind in paniek raakt en op dat moment een vorm van verlatingsangst creëert. Een moment uit iemands vroegere leven kan bepalend zijn voor hoe hij/ zij als volwassene kan reageren, vanuit een kindsdeel wat niet ontwikkeld is. Dat maakt bijvoorbeeld dat een volwassene in een relatie blijft zitten, wetende dat het niet goed voor hem/haar is. Onderliggend kan verlatingsangst of gebrek aan zelfliefde de reden zijn dat dit patroon in stand houdt.

Verantwoordelijk voor eigen gevoelens

Eenieder heeft een innerlijk kind in zich dat geraakt kan worden. Het kan ons behoorlijk in de weg zitten. Het geeft gedrag wat voortkomt uit een belemmerende overtuiging die we op dat moment voor waarheid aannemen, bewust of onbewust. Dit gedrag kan zich manifesteren als een patroon wat door een trigger iedere keer weer de kop op steekt en wat hinderlijk kan werken voor jezelf en/of de omgeving. Vaak is het zo dat je je er niet bewust van bent en kan deze ‘blinde vlek’ zichtbaar worden door de reactie van anderen. Het is dan zo makkelijk om de vinger te wijzen naar de ander en de verantwoordelijk buiten jezelf te leggen. Wil je een patroon of een belemmering doorbreken, dan zul je zelf verantwoordelijkheid moeten gaan nemen voor je eigen gevoelens.

Je bent je gedachten niet

Het maakt het een stuk gemakkelijker als je beseft dat je niet je gedachten bent. Dat je het gedrag dat voortkomt uit een belemmerende overtuiging en vastzit in je systeem, niet meer persoonlijk hoeft te nemen. Je bent immers je gedachten, emoties en lichaam niet. In de essentie ben je helemaal goed zoals je bent. Door alles wat je meemaakt, gaat er regelmatig een overlevingsmechanisme in werking om jezelf te beschermen tegen alles wat je tegenkomt in het leven waar je op dat moment niet tegen bestand bent. Door het systeem van ‘moeten’, druk van buitenaf en alles wat je meemaakt, kan het zijn dat je jezelf uit het oog verliest, dat je verwijderd bent geraakt van de kern van wie je echt bent.

Emoties en triggers doorvoelen

Neem je de verantwoordelijkheid om te achterhalen waar het gedrag vandaan komt en kun je wonden vanuit je verleden helen. Onverwerkte emoties zetten zich vast in je fysieke lijf. Een emotie voel je, als je er tenminste van bewust bent, ook ergens in je lichaam. Als je bijvoorbeeld boosheid ervaart, kan het zijn dat je pijn krijgt in je bovenbuik of dat het zich vastzet in je keel. Door niet te reageren vanuit de emotie en naar dit gevoel te gaan, te doorvoelen zonder het te willen veranderen, kun je een emotie er helemaal laten zijn. Het lichaam krijgt dan de mogelijkheid om oud zeer los te laten.

Als een onverwerkte emotie, die zichtbaar wordt door een trigger, er al lang zit, kan het best lang duren voordat het lichaam het helemaal los kan laten. Er bewust van zijn en er iedere keer naar toe gaan, zonder oordeel kijken naar wat er is en het er helemaal laten zijn, geeft ruimte en je zult zien dat de pijn even toeneemt en daarna oplost. Een emotie duurt maximaal negentig seconden, daarna is de grootste lading eraf. De emotie is als een richtingaanwijzer die wat wil vertellen. Zelfonderzoek door te voelen en je gedachten te observeren maakt dat je steeds meer inzicht in jezelf kan krijgen.

Mijn eigen ervaring

Door mezelf uit te dagen en te durven kijken naar mijn eigen leven, patronen en belemmeringen, heb ik mezelf ontwikkeld tot wie ik nu ben. Ik voel me lichter en gelukkiger en voel me completer, doordat ik kindsdelen in mezelf mocht bevrijden. Ik mag nog steeds iedere dag leren. Het leven is zoveel mooier en makkelijker geworden, doordat ik zelf de regie neem door naar mijn eigen schaduwkant te kijken en deze te doorvoelen. Het leven overkomt me nu niet meer, ik creëer nu zelf heel bewust mijn eigen leven en zie mijn schaduwkant als een kant van mezelf waar ik uit kan leren. Door de donkere kant van mezelf helemaal te accepteren en het niet meer persoonlijk te nemen, voel ik me completer dan ooit.

Wat ik ervaar en voel, gun ik jou ook! Je kunt jezelf vrijmaken door een reis in jezelf aan te gaan. Ik hoop dat je door het lezen van dit stuk meer inzicht hebt gekregen en je de uitnodiging voelt te gaan onderzoeken wat er in jou leeft. Een zoektocht in jezelf waarin je iedere keer een diepere laag in jezelf mag aanraken en waarin je met compassie en liefde naar jezelf mag leren kijken. Goede reis!

Liefs, Danielle Pluimers 
Trainer ZoMa Opleidingen