Je geboorte als ingang naar je ware essentie

Je wilt graag ontdekken wie je werkelijk bent. Om bij die antwoorden te komen, mag je eerst ontdekken wie je nu bent en hoe deze versie van jou tot stand is gekomen. Hiervoor dien je eerst naar je verleden te kijken, en die begint bij je geboorte. En eigenlijk begint die nog veel verder het verleden in: bij je ouders en je voorouders. Wat zij hebben meegemaakt en niet hebben verwerkt, wordt namelijk in de familielijn doorgegeven. In dit geval aan jou. Op onbewust niveau kan het dus zo zijn dat je bepaalde stukken onbewust met je meedraagt en dat je daardoor jezelf onbewust belemmert. Hoe meer kennis je hierover hebt, hoe dichter je bij je ware essentie kan komen.

Hoe verliep jouw geboorte?

Één van die waardevolle momenten in je leven is je geboorte. Je geboorte vertelt veel over hoe jij de wereld en jezelf elke dag ontmoet en hoe en waarom je de dingen doet zoals je doet. Hoe ben jij deze wereld ingekomen? Ging dat soepel of ging dat moeizaam?

De impact van de zwangerschap en de geboorte

Een voorbeeld van een moeizame geboorte is wanneer deze heel lang duurt, je als baby’tje verstrengeld bent met de navelstreng of wanneer je te vroeg wordt geboren, etc. Dit kan ermee te maken hebben dat er in de baarmoeder al van alles is gebeurd. Misschien was je niet alleen en heb je in de baarmoeder één of meerdere broertjes of zusjes verloren. Het kan ook zijn dat je moeder is gevallen tijdens de zwangerschap, ze niet goed voor zichzelf zorgde of mishandeld werd op enige manier, etc. Dit maak je als foetus allemaal mee.

Het geheugen van de zintuigen

Uit een onderzoek van David Chamberlain en Rüdiger Dahlke is gebleken dat het prille begin van de ontwikkeling van de oren al één week na de bevruchting zichtbaar is onder de microscoop. Dit is dus nog vóór de innesteling. Door de exacte wetenschappen is tot nu toe experimenteel aangetoond dat een foetus vanaf de veertiende zwangerschapsweek kan horen. Omdat het gehoor al heel vroeg wordt gevormd, kan worden aangenomen dat een foetus al veel vroeger dan de veertiende week van de zwangerschap met horen begint.

Ook de tastzin, het waarnemen via de huid, begint al heel vroeg. De eerste reacties kunnen al bij bijna twee maanden oude foetussen worden geobserveerd. Vanaf dat moment kun je dus ervaren wat er binnen en buiten de baarmoeder gebeurt. Dit sla je ergens in jouw systeem op en kan je dan gedurende je leven op onbewust niveau beïnvloeden.

De wond die ontstaat

Hieronder een greep uit de mogelijkheden waarop een moeizame zwangerschap en/of geboorte je leven kan beïnvloeden. Het kan tot gevolg hebben dat je:

• Moeilijk verbinding kan maken met anderen en met jezelf
• Je afvraagt of je wel bestaansrecht hebt
• Jarenlang rondloopt met een onverklaarbaar schuldgevoel
• Jezelf afwijst
• Schaarste denken tot jouw identiteit hebt gemaakt
• Sterk gericht bent op je externe wereld en vertrouwt op de waarheid van de ander

Niet voelen

Wanneer je een moeizame geboorte en/of tijd in de baarmoeder hebt gehad, sta je vaak niet in contact met je emotionele lichaam. Voelen staat namelijk gelijk aan alles weer ervaren met betrekking tot die periode van je leven. Maar hier ligt tegelijkertijd wel de ingang naar heling en naar wie je werkelijk bent: in het voelen. Ook kan dit leiden tot het ontstaan van de moederwond.

Verdedigings- en overlevingsmechanismen

Wat je vaak ziet, is dat mensen die niet voelen, continu bezig zijn. Ze zitten bijna nooit echt stil. En als ze wel stilzitten, zijn ze vaak nog met van alles bezig in hun hoofd of zitten ze op hun telefoon, etc. Dit zijn overlevingsmechnismen die ze hebben ontwikkeld om de stilte in zichzelf te vermijden. Het is namelijk in de stilte waar gevoelens tevoorschijn komen. Als we onze gevoelens onderdrukken, komen we in de slachtofferrol. Alles overkomt je dan en de schuld ligt altijd extern, nooit bij jezelf. Erkennen dat je zelf schuldig zou zijn, brengt je namelijk weer in contact met het schuldgevoel dat je hebt overgehouden door je ervaring in de baarmoeder en/of je geboorte ervaring. Dat wil je niet dus gebruik je de slachtofferrol als verdedigingsmechanisme.

Maak je vrij

Maar juist door wel te gaan voelen, kun je afstand doen van je overlevings- en verdedigingmechanismen en dan kom je bij de waarheid. Die heel anders is dan wat je angst en schuldgevoelens je proberen in te boezemen. De waarheid begint bij het besef dat tegenslag net zo zeer onderdeel van het leven is als succes. Kijk maar naar de natuur. Niet ieder boompje groeit moeiteloos uit tot een magistrale en goed gewortelde boom. Ook een boom ondervindt hier tegenslagen in.

Lijden of helen?

Mensen zijn ook natuur en daarvoor geldt dus hetzelfde. In onze tegenslagen liggen onze grootste groeimogelijkheden opgeslagen. Tegenslag is dus onoverkomelijk. Het gaat er alleen om hoe je omgaat met tegenslag. Stop je het weg en doe je alsof het nooit is gebeurd? Dan ontstaat lijden. Of kijk je het aan en ga je onderzoeken wat het je wil vertellen? Dan vindt heling plaats.

Onder elke wond zit een boodschap

Iedere gebeurtenis – hoe pijnlijk ook – herbergt een les, een boodschap. Zodra we deze hebben kunnen ontdekken, lost het lijden op en kunnen we weer vooruit bewegen. Door dingen onverwerkt te laten, blijf je namelijk vastzitten in het verleden, in een oud verhaal. Dit verhaal zal zich iedere keer weer aan je herhalen totdat jij bereid bent of er klaar voor bent om het te doorvoelen, zodat jij je verhaal kunt herschrijven. Herken je je hierin? Dan kan het heel waardevol voor je zijn om de ervaring in de baarmoeder en/of je geboorte eens onder de loep te nemen.

Stukken van je ouders en voorouders