De gave van ome Jan
Daar zat ik dan, op de achterbank van mijn vaders auto. Het was diep in de nacht, althans zo herinner ik het me, ik was 8 jaar oud dus het had ook 8 uur s ’avonds kunnen zijn.
Ik had pijn, veel pijn. Ik was die middag van een duikplank gevallen en in plaats van in het water was ik op de tegels terecht gekomen. In het ziekenhuis had de dokter aan mijn gebroken pols getrokken om het allemaal weer op zijn plaats te zetten. Mijn pols zat in een rare hoek in het gips. Thuis had ik veel pijn waardoor ik niet kon slapen. Mijn moeder kon het niet langer aanzien en zei tegen mijn vader; ‘ Kom, we gaan naar ome Jan”.
Op naar de camping
En daar gingen we, naar de camping waar hij met zijn vrouw in een caravan verbleef. Het was een lange en pijnlijke rit voor mij, maar met de gedachte dat we naar een oplossing van mijn pijn konden gaan, was ik vooral nieuwsgierig.
Mijn ome Jan had een gave, werd gezegd. Hij was in staat om botbreuken te genezen. Daar zat ik dan met mijn zere pols. En ome Jan, die zou de pijn bij mij weg kunnen halen. Ik dacht: Hoe dan? Dat werd snel duidelijk. Mijn ome Jan werkte met zijn handen en legde deze op mijn pols en daarboven, licht zwetend en zuchtend. Hij schudde een aantal keer zijn armen en na enige tijd zijn we weer naar huis gegaan. En zoals mijn moeder nog na vele jaren zei: “De pijn was weg bij ons Wendy”. Er werd niet meer over gesproken, maar het had zeker indruk op mij gemaakt.
Helaas is ome Jan al jaren geleden overleden. Ik had graag met hem hierover een gesprek gehad, op de camping met een drankje. Hoe was deze manier van genezen op zijn pad gekomen? En hoe was zijn pad geweest?
Mijn pad
Ik kan je wel vertellen hoe mijn pad is geweest. Dat ik me daar nog steeds op bevind en de reis alleen maar mooier wordt. Ik startte met mijn ervaring met Reiki.
Ik ben een aantal jaren werkzaam geweest in de jeugdhulpverlening. Na een lange werkdag met veel gesprekken was ik vaak moe. Moe in mijn hoofd van alle gesprekken, maar ook moe in mijn lichaam waardoor ik na het werk niet vaak iets actiefs kon doen. In diezelfde periode was mijn vader erg ziek. Zo ziek dat hij niet meer beter zou worden. Ik ervaarde toen veel emoties, zoals machteloosheid, boosheid en verdriet. Hierdoor voelde ik me nog meer moe, mijn hele lijf was moe. Ik had het gevoel dat ik teveel gegeven had en dat ik was opgebrand.
Toen mijn vader overleed was ik bij hem, in alle liefde heb ik hem mogen laten gaan. Het was goed geweest, er waren goede gesprekken, we hebben gelachen, gehuild en als laatste losgelaten. Op het moment van zijn overlijden kreeg ik erg veel steken in mijn hart, even dacht ik dat ik niet meer kon ademen en ook dood zou neervallen. Het was een fysieke pijn in mijn hart, maar tegelijkertijd een emotionele, mentale en spirituele pijn die door mijn lichaam trok.
Alles is verbonden
In de weken die volgden, ging ik steeds meer denken en voelen; er moest een andere manier zijn om elkaar te helpen, om jezelf te helen. Het werd steeds duidelijker voor mij: alles is met elkaar verbonden. Je fysieke gesteldheid, je emoties, je gedachten, je energie, jouw zingeving. Pijn gaat vastzitten in je lijf, emoties razen door je lichaam en je gedachten nemen de overhand.
Ik ben toen gaan googelen en ik las over ZoMa Opleidingen. Ik ging naar een informatiemiddag en toen ben ik gaan voelen; dit is wat ik wil, dit is wat ik voel en zo ben ik gestart met mijn Reiki 1 cursus. Alle puzzelstukken vielen in elkaar. En ik voelde iets stromen, een bepaalde energie in mijn lichaam. Het voelde het goed en heel natuurlijk. Het allerbelangrijkste was voor mij dat er verandering kwam. Verandering in mijn lichaam, verandering in mijn hoofd, ik voelde me lichter. En net zoals bij mijn ome Jan, gebruikte ik daarvoor mijn handen. Met oprechte verbazing voelde ik ook hier weer de magie.
Dat is gebleven. Vele behandelingen en jaren later mag ik anderen laten ervaren wat de kracht van Reiki is, hoe het voelt om je energie te laten stromen, jouw pure kern te mogen voelen en dat je jezelf kan bevrijden van belemmerende gedachten en emoties. Dat ik bij anderen ook die magie zie, dat is de kers op mijn taart.
En mijn ome Jan, wellicht dat hij nog wel eens bij me is. Ik kijk er met een grote glimlach op terug.
Verwonderen
Wat ik graag wil meegeven: blijf jezelf verwonderen en verbazen over de kracht die jij in je hebt. Over hoe jouw lichaam en geest samenwerken, in liefde. Ben jij ook benieuwd hoe dat nu werkt, die Reiki en energie? Of wil je meer weten over de magie van Reiki? Volg eens een proefles bij Zoma Opleidingen en wellicht kom ik je daar tegen.
ZoMasté,
Wendy Kemps
