Luisteren naar je intuïtie, hoe doe je dat?

Je intuïtie is de stem van je ziel en verbonden aan je zesde chakra. Het is dat deel van jezelf dat aangeeft wat wel en wat niet goed voor je is. Hoe meer je naar jouw intuïtie luistert, hoe meer je thuiskomt bij jezelf en hoe meer je ook synchroniciteit gaat zien. Het lastige van deze innerlijke stem is dat ze soms volledig tegengesteld is aan wat je logica je vertelt. Bijvoorbeeld wanneer je intuïtie zegt dat wat je eigenlijk wilt, niet goed voor je is. Ga je dan luisteren naar je intuïtie of niet? En hoe weet je zeker of het je intuïtie is die je dit toefluistert en niet je ego?

Lampenkapjes dekken je intuïtie af

Als we kijken naar de ziel, is de intuïtie eigenlijk een soort spier die we steeds weer kunnen trainen. Alleen vaak herkennen en/of erkennen we onze intuïtie niet. Waardoor deze spier ongetraind en onbenut blijft. Vaak heeft dit er mee te maken dat er gedurende ons leven steeds meer lampenkapjes – ego stukken – over ons licht heen zijn gekomen. Waardoor ons heldere licht, waar we mee worden geboren, minder sterk kan doorschijnen. En onze intuïtie, ons hart en wie wij in essentie zijn; niet meer goed te voelen zijn. Hoe die lampenkapjes ontstaan, leg ik aan de hand van onderstaand voorbeeld uit:

Het eerste lampenkampje bij m’n dochtertje

Dit gebeurde op school waar ik bij aanwezig was. Ze was aan het tekenen en zat naast een meisje die erg naar haar zat te kijken. Na een tijdje zegt mijn dochtertje: “Kijk mamma, hij is af! Het is een boom. Kijk eens hoe mooi!” Waarop het meisje naast haar reageert met: “Uhg, dat gekras? Het is echt lelijk. Je bent echt een kleuter.” Bam! De creatie van een lampenkampje.

In contact met je intuïtie door holistisch zelfonderzoek

Lampenkapjes kunnen dus ontstaan doordat iemand gedrag van jou afwijst dat voortkomt uit je pure Zijn. Om jouw lampenkampjes weer af te zetten, zodat je je intuïtie weer kan gaan horen en haar kan onderscheiden van je ego, biedt holistisch zelfonderzoek uitkomst. Je kijkt dan naar alles wat je met je meedraagt. Denk hierbij aan pijn, angst, belemmeringen, blokkades, spanningen, patronen etc. die je in de spreekwoordelijke kelder hebt weggestopt en opgestapeld. Door deze uit te werken op de vijf verschillende niveaus – fysiek, emotioneel, mentaal, energetisch en spiritueel – kun je ze loslaten. Belangrijk bij dit zelfonderzoek is om je bewust te zijn van onderstaande valkuilen. Want wanneer we ons hiertoe laten verleiden, blokkeren we juist onze intuïtie.

Er snel doorheen willen gaan

Vaak mag de pijn of de angst die we ervaren er niet zijn en willen we dat het snel weggaat. We wijzen het af. Terwijl het eigenlijk een uitnodiging is om intuïtief te onderzoeken wat dit jou wil vertellen. Daardoor wordt die pijn een soort vriend, een signaal dat aangeeft dat je ergens met kinderlijke nieuwsgierigheid naar mag kijken. Geef jezelf daarom de toestemming om met je gevoelens, emoties en pijn te zijn. Zolang als jij nodig hebt. Want dat mag. Daar zit geen tijdslimiet aan verbonden, het laat zich niet haasten. Wanneer wij het gaan overhaasten, creëren we weerstand, waardoor het langer duurt voordat de pijn, het gevoel of de emotie zich oplost.

Veroordelen wat je tegenkomt

Het is heel makkelijk om te zeggen: “Wat een stom en irritant patroon is dat.” Maar zodra je gaat oordelen, verkramp je. Wat ervoor zorgt dat je niet meer verder kan met opruimen, met jezelf te helen. Oordeel is namelijk geen liefde, het voedt het probleem en het belemmert je intuïtie. Ook wanneer we oordelen over de ander, belemmer je jouw intuïtie. Want eigenlijk veroordeel je dan jezelf. We zijn namelijk allemaal één. Dat betekent dat jij de ander bent en de ander jou. Door een ander of jezelf te veroordelen, zeg je eigenlijk dat iets er niet mag zijn. Je belemmert jezelf dan om te voelen wat er werkelijk is. Wijs daarom ook je eigen ego stukken niet af. Observeer ze, zonder er wat over te vinden. Erken ze als delen van jou die je hebben geholpen om te komen waar je nu bent. Bedank ze voor waar ze je hebben gebracht en laat ze vervolgens los. Dat zal je ook helpen om verder spiritueel te ontwaken.

Redeneren vanuit indirecte oordelen

Hierbij redeneer je vanuit: “Als ik morgen niet meer oordeel, dan…” Het oordeel hier is dat het nu niet goed is zoals het is. Dit wil niet zeggen dat je geen doelen mag hebben of een visie. Maar het is wel belangrijk dat jouw doelen en visie gefundeerd zijn op het geloof dat het nu al goed is. Dat jij en jouw leven nu al helemaal heel en compleet zijn. Hoe meer je je vrij weet te houden van deze valkuilen tijdens je zelfonderzoek, hoe meer je thuiskomt bij jezelf, in je kern. Waardoor je je intuïtie ook steeds beter zal kunnen onderscheiden van je ego. Hieronder vind je een aantal herkenningspunten waaruit jij kan afleiden wanneer je intuïtie tot je spreekt en wanneer je ego.

Zo herken je je intuïtie

Je intuïtie is de eerste reactie die bij je opkomt. Alle gedachten en mijmeringen die daarna komen, zijn van je ego. De reactie van je intuïtie is objectief en oordeelloos. Jouw intuïtie zegt bijvoorbeeld niet: “Wat een vervelend mens is dat.” Dat is je ego. Je intuïtie zegt heel rustig en liefdevol: “Dat voelt niet helemaal goed” of “Dat past niet bij mij.” Zonder allerlei omwegen en ‘wat als’-redeneringen te maken. Er zit geen emotie op deze reactie. Het is gewoon wat het is, zonder dat daar zware gevoelens aan hangen. Het is een objectief feit dat gewoon naar boven komt, het is gewoon zo. Het is het ego dat er allemaal emoties op gaat gooien: “Ja, maar wat als…” of “Ik wil het zo graag..” En dat voel je ook. Er ontstaat namelijk een verkramping in je middenrif. Dit is ook wel te benoemen als een zware trilling.

Als je de boodschap van je intuïtie erkent, komt er een diepe rust vrij. Wanneer het ego zegt dat iets niet goed voor je is, dan neemt de onrust alleen maar toe. Deze boodschap van je ego betreft namelijk vaak een “als…. dan ….” redenering. Bijvoorbeeld: “als ik dit doe, dan gaat het fout”. Deze redenering is gebaseerd op angst. Als we er naar luisteren, nemen twijfel en onzekerheid alleen maar toe.

Oefening baart kunst

Je weet nu in theorie hoe je de valkuilen kunt omzeilen en hoe je je intuïtie kan onderscheiden van je ego. Desondanks kan het zo zijn dat je op sommige momenten toch uit verbinding raakt met je intuïtie. Patronen kunnen namelijk te allen tijde weer omhoog komen. Zelfs wanneer je helemaal geheeld bent. Niet omdat je iets fout of verkeerd hebt gedaan, maar omdat het je weer iets nieuws wil vertellen. Kijk daarom iedere keer weer met liefde naar jezelf en je patronen. Merk je dat je dit nog lastig vindt? Vraag dan eens om hulp van bijvoorbeeld een holistisch coach.

Denk ook zeker aan een goede aarding om weer terug te komen bij jouzelf. Aarden is voor iedereen anders. De een loopt de natuur in, de ander gaat mediteren, weer een ander doet aan Reiki of gaat schilderen. Waar het om gaat is dat je iets gaat doen wat er voor zorgt dat jij weer terugkomt bij jouw essentie, bij dat rustpunt van wie jij in werkelijkheid bent. Daarmee bepaal jij wat er in die innerlijke ruimte komt. Hier kun je zien dat je emoties hebt, maar dat je ze niet bent. Dat je een lichaam hebt, maar dat je dat lichaam niet bent. En dat je gedachten hebt, maar dat je ze niet bent. Hoe meer je loskomt van deze drie, hoe meer jij ook loskomt van jouw ego stukken. En hoe zuiverder jouw waarnemingen van jouw intuïtieve vermogens ook zullen gaan voelen. Waardoor je steeds meer op je intuïtie zult gaan vertrouwen en je steeds meer synchroniciteit zult gaan ervaren.

ZoMasté,
Marjolein Berendsen